Ιστορία του νησιού

Το πρώτο όνομα του νησιού ήταν Τάφος, από το γιό της Ιπποθόης, κόρης του Λευκάδιου Λέλεγα και του Ποσειδώνα. Γενικά, στην αρχαιότητα και στα ιστορικά χρόνια το Μεγανήσι ακολούθησε πάντα την ίδια πορεία και μοίρα με τη Λευκάδα. Περισσότερες πληροφορίες για τη Λευκάδα και την ιστορία της μπορείτε να βρείτε στη φιλική μας ιστοσελίδα Go Lefkas.
π.Χ. εποχή
7ος αι. π.Χ. Καταλύεται από τους Κορίνθιους.
197 π.Χ. Κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους.
μ.Χ. εποχή

1691

Ο Δούκας και εν συνεχεία Δόγης Μοροζίνι παραχωρεί το Μεγανήσι ως Τιμάριο στον Αναστάσιο Μεταξά.

1842 Ο John Davy αναφέρεται στο πρόβλημα της λειψυνδρίας στο Μεγανήσι και στην ύπαρξη δύο πηγαδιών.
1848 Μια γαστρεντερική διαταραχή προσβάλλει με μορφή επιδημίας τους κατοίκους του Μεγανησίου.
Στη συνέχεια και ως το 1864 περιήλθε στους Τούρκους.

1864

Καταλύεται από τους Βενετούς.

1866

Χίμαιρα – Η πρώτη σφραγίδα του Δήμου Ταφίων.

1720 Συντάσσεται το πρώτο κτηματολόγιο για το Μεγανήσι από τον Σ. Σεμιτέκολο.
1797 Περιέρχεται στους Γάλλους.
1798 Περιέρχεται στους Ρωσσοτούρκους.

1800-1807

Iδρύεται η Πολιτεία της Επτανήσου.

1807-1809 Oι Αυτοκρατορικοί Γάλλοι γίνονται κύριοι του Μεγανησίου.

1821, Εθνική επανάσταση

Το Μεγανήσι συμμετείχε ενεργά, και μάλιστα ανέδειξε έναν από τους ικανότερους οπλαρχηγούς της επανάστασης, τον Δήμο Τσέλιο (Δημήτριο ή Δήμο Φερεντίνο) τον γνωστό ως "Γερο Δήμο" του ομώνυμου κλέφτικου τραγουδιού.

1829 Το Μεγανήσι υφίσταται ως Δήμος.

1864

Το Μεγανήσι και τα υπόλοιπα Επτάνησα ενώθηκαν με την μητέρα Ελλάδα αποτινάσσοντας τον Αγγλικό Ζυγό.

1906 Γέννηση Αριστοτέλη Ωνάση στη Σμύρνη.

1910

Οικοδομείται η εκκλησία του Αγίου Βησσαρίωνος, ο οποίος και θεωρείται πολιούχος του νησιού. Δείτε το Βίο και την Πολιτεία του Αγίου Βησσαρίωνος εδώ: Κείμενο

1914 Καταργούνται οι Δήμοι και λειτουργούν οι δύο Κοινότητες Βαθέος (Βαθύ - Κατωμέρι) και Σπαρτοχωρίου.
1917 Γιώργος Βαρνακιώτης - Μεγανησιώτης Αντιστασιακός
1943 Ιδρύεται η ΕΠΟΝ Μεγανησίου
1946 Η Κοινότητα Βαθέος διαιρέθηκε σε δύο κοινότητες, Βαθέος και Κατωμερίου.
Νεότερη ιστορία
1963 Ο Αριστοτέλης Ωνάσης αγοράζει το Σκορπιό.
1970 Σπηλιά του «Δαίμονος» ή «Κύκλωπα»   Βίντεο | Κείμενο

1972

Ένα μικρό αεροπλάνο με δύο επιβαίνοντες πέφτει στο λιμάνι του Βαθιού.

1974 Πραγματοποιείται η ηλεκτροδότηση του νησιού.
1975 Ο Αριστοτέλης Ωνάσης πεθαίνει.
1976 Το Μεγανήσι αποκτά τηλεφωνική σύνδεση.
1980 Ιδρύεται για πρώτη φορά γυμνάσιο στο Μεγανήσι.

1985

Το Μεγανήσι υδροδοτείται με το νερό της Βαυκερής.

1990

Λειτουργεί και πάλι Δήμος με το όνομα: Μεγανησίου.

1993 Το Μεγανήσι εκπροσωπείται για πρώτη φορά στο Εθνικό Κοινοβούλιο από τον Μεγανησιώτη Πάνο Πάλμο.

2002

Προστίθενται Λυκειακές τάξεις στο Γυμνάσιο Μεγανησίου.

Το Μεγανήσι ήταν καταφύγιο των Αμαρτωλών και των Κλεφτών και όλων των κυνηγημένων από τους Τούρκους. Μεταξύ άλλων στο Μεγανήσι βρήκαν καταφύγιο ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, ο Καραϊσκάκης και ο Λεπενιώτης.

Από την εποχή των Ενετών μέχρι και το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και λίγο μετά οι ασχολίες των κατοίκων ήταν σχεδόν οι ίδιες. Καλλιεργούσαν τα δικά τους ή τα μισθωμένα χωράφια. Έσπερναν το σιτάρι, το λινάρι, το αγριοκόκι και τα όσπρια. Φρόντιζαν τ’ αμπέλια και τις ελιές τους.

Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το μεγαλύτερο μέρος των κατοίκων στράφηκε στα καράβια και έγιναν ναυτικοί. Με το πέρας της Κατοχής και ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες ο περισσότερος κόσμος βελτίωσε το μορφωτικό του επίπεδο και αναδείχθηκαν αξιόλογοι άνθρωποι, οι οποίοι ως επαγγελματίες, υπάλληλοι, αξιωματικοί, επιστήμονες και άνθρωποι των Γραμμάτων των Τεχνών τιμούν το νησί μας.